bang.. ja dat woord snapte ik gistere wel!

Goed.. ik heb Maarten, Astrid, Liduine en mama al gesproken en ook Ester is op de hoogt maar dan hier nog 1 x de uitleg van wat er gistere (dinsdag) gebeurt is.
Ik moest niet mee naar school smorgens maar ik wou wat spullen kopen dus om 5 uur opgestaan en om 6 uur gaan lopen.. een heerlijke dag in de stad gehad met Katja en Virginia.. leuke jurk gekocht en een mooie spijkerbroek. En rond 13.30 waren we weer terug voor almoso op het weeshuis. ik had een armbandje gemaakt voor kleine Maxwell, die is 9 jaar ofzo en scheen chizofrenie te hebben, dit heb ik hem net voor almoso gegeven. Na almoso gaan de mensen die naar de stad geweest zijn meesta even liggen of i.i.g. naar het huis om boodschappen op te ruimen dus wij 3e (kat-virg en ik) gingen naar beneden en toen we net ff rustig zaten stond Maxwell (de kleine) opeens voor de deur. Hij probeerde iets an het touw van de deur vast te maken, dus katja liep erheen om te kijken wat hij aanhet doen was, en toen ze de deur opende liep hij naar binnen. maar dat is verboden dus katje wou hem weernaar buiten werken maar dat ging niet helemaal goed. Ik zag dit dus kwam helpen. Al snel merkte ik wel op dat Max niet weg wou dus zei kat: ´ik loop wel met hemnaarboven´, maar town ze der schoenen aan had wou Max niet mee. Dus uit eindelijk heb ik de deur van buiten op slot gedan en zou dan bij Maxwell blijven terwijl Katja hulp zou gaan halen boven en Virginia in het huis zou blijven. Eerst probeerde hij met het gereedschap ding wat hij vast had de spijkers uit het raam te halen, maar dan vallen de ramen eruit dus ik zei dat dat niet mocht. Toen ging hij het plakband vanhet gescheurde raam af halen, dus ik zei weer dat dat niet leuk was want dan valt het raam er in 2 stukken uit. Uit eindelijk ging hij weer verder met de spijkers waarop ik het gereedschap uit zijn handen trok. Ik had al tegen hem gezegt dat dit mijn huis was en dat wij vrijliggers waren en hier waren voor hun en dat hij niet mijn huisje kapot moest maken. Maartoch wou hij doorgaan. Maar toen ik dit coisa (ding) uit zijn hand haalde werd hij echt boos. Zijn ogen werden echt zwart en hij pakte een hele grootte steen op (30 bij 20 ofzo) en die hield hij boven zijn hoofd. Terwijl hij daar stond met een gemene grijns op zijn gezicht kon ik me alleen maar bedenken wat er zou gebeuren als hij die steennaar me zou gooien. Hij slaat of mijn hersens in, of alstie hem laat vallen breekt ie al mijn tenen. Dus ik ben nog 5 minuten tegen hem blijven praten, ik had Vriginia binnen al geseind dat ik echt bang was nu.. en die probeerde hem af te leiden zodat ik weg zou kunnen lopen, maar hij reageerde nergens op. Pas toen ikzo bang was dat ik begon te huilen (en neeh nie sobbe maar echt janken) verzwakte de grip op de steen een beetje zag ik en liep ik heel rustig een paar meter verder op en ben daar gaan zitten verder janken, terwijl ik hem aan bleef kijken en een paar keer nog zei oftie alsjeblieft die steen neer wou leggen (aangezien er nog geen ruiten waren gesneuveld wou ik dat zo houden en virginia was nog binnen). Uit eindelijk liet hij de steen vallen en gelijkertijd kwam Katja met Antonio (een monitor) aan lopen. Uit eindelijk heeft Antonio hem toen in de houdgreep mee naar boven gesleurd. Ik ben naar binnen gegaan met alle andere vrijwilligers die zo bezorgt waren dat ze met eten en water en armen en knuffels aankwamen sjauwe.. haha Super lief!! Daarna kwam Oscar kijken hoe het met me ging, eneigenlijk had ik denk ik toen niet door wat er gebeurt had kunnen zijn want ik reageerde heel droog van jah.. er is toch niks.., maar ik heb maxwell wel eens zijn eigen broertje 2x tot bloedens toe zien bijten. dus het had minder prettig kunnen zijn. Kennelijk zijn Floris en iemand van het bestuur gelijk met hem naar een psych gegaan, en toen floris aan hem vroeg wat er gebeurt was zei hij: ik wou naar binnen maar dat mocht niet, toen hebik ilse aangevallen. Waarop floris reageerde van:´maar ik ben toch je vriend, en ilse is toch je vriendin?´ zei hij: ´JA´.
Nu zei Oscar tegen me dat Max waarschijnlijk naar een inrichting gaat, daar kan hij de goeie hulp en begeleiding krijgen die hij nodig heeft. Alleen twijfelt Oscar of hij niet alles doet alsof, maar dan zal hij in een inrichting snel leren hoe het wel moet denk ik.
Ik hoop dat er een oplossing voor hem gevonden wordt, want het is eigenlijk een heellief en zachtaardig kind. Maandag zei hij nog dat ie van me hield en dat ik heel speciaal was voor hem.
Wel moet ik ook zeggen dat s´avonds die dag, hij naar me toe kwam en een knuffel wou. Waarop ik hem aankeek en zei dat hij die niet verdiend had vandaag. Toen trok hij een heel triest gezicht en zei (volgens mij oprecht) desculpe tia! (sorrie). Dus voor mij is het een afgedane zaak. Ik ben niet boos op hem ofzo! Het is een blijft een kindje van 9 jaar oud.
Door deze ´stress´ en van de vermoeidheid, die ik al paar dagen heb, ben ik gistere nog een beetje ziek geworden ook. Maar vandaag heerlijk de hele dag in mijn bedje gelegen, alleen eruit om even de afwas te doen boven, want dat was mijn taak vandaag :P
Nu voel ik me veel beter.. kben wel alweer moe. Dus ik reageer een andere keer op alle berichtje van afgelopen week! Sorrie
veel liefs en kusjes mij
ps: en maak je allemaal geen zorgen he! ik ben ok, alles gaat goed, en de leuke latste 3,5 week blijven overheersen in mijn hoofd!